Jestem matką i babcią, która za każdym razem, gdy mój zięć wraca do domu, musi się wycofać. Moje pragnienie bycia blisko córki i wnuczki zderza się z jego surowymi zasadami i chłodnym dystansem. Opowiadam o codziennej walce, by nie stać się zbędną, o milczeniu, które boli bardziej niż słowa.
To opowieść o tym, jak lęk o własną córkę i niepokój wobec jej męża, Pawła, zdominowały moje życie. Przez długi czas nie potrafiłam znaleźć w sobie siły, by zaufać ani jemu, ani Bogu. Dopiero modlitwa i wiara pozwoliły mi spojrzeć na wszystko inaczej i odnaleźć spokój.
Mój zięć ma skłonność do wywoływania kłopotów. Jego upór w obronie tego, co uważa za słuszne, często prowadzi do niepotrzebnych konfliktów, nawet w błahych sprawach, jak zapomnienie o dolaniu wody przez kelnera. Jego konfrontacyjna postawa kosztowała go już wiele miejsc pracy, pozostawiając go w cyklu bezrobocia. W ciągu ostatniego roku zmienił pracę sześć razy.
W sercu Polski, zięć Anny, Jakub, zmaga się z odnalezieniem swojego miejsca w rodzinie. Pomimo starań, droga do akceptacji okazuje się bardziej wymagająca, niż kiedykolwiek sobie wyobrażał.
