Od dziecka mieszkałem z rodzicami w wynajmowanym mieszkaniu na warszawskim Bródnie. Nasza sąsiadka, mała Ola, zawsze była głodna, a jej ojciec pił i wszczynał awantury. Ta historia to opowieść o bezsilności, współczuciu i pytaniu, czy naprawdę możemy pomóc tym, którzy najbardziej tego potrzebują.
Od dziecka słyszałam, że nie warto się przywiązywać do chłopaków, bo życie przyniesie ich wielu. Tymczasem zakochałam się w sąsiedzie, wyszłam za niego i założyliśmy rodzinę. Nasza historia, choć zaczęła się jak bajka, szybko zamieniła się w dramat przez oczekiwania innych i rodzinne sekrety.
Mieszkam w starym bloku na warszawskiej Pradze i od miesięcy zmagam się z problemem, o którym wstydzę się mówić nawet najbliższym. Moja sąsiadka coraz częściej zostawia u mnie swoją córkę, licząc, że ją nakarmię, a ja czuję się coraz bardziej wykorzystywana. Dziś opowiem Wam, jak wygląda życie, gdy granice dobrosąsiedzkiej pomocy zostają przekroczone.
Przeprowadzając się na malownicze przedmieścia, myśleliśmy, że znaleźliśmy nasz dom na zawsze. Nie wiedzieliśmy, że spokój, którego szukaliśmy, zostanie zburzony przez nieustający chaos wywołany przez naszych sąsiadów. Nasze niegdyś spokojne schronienie zamieniło się w pole bitwy, a policja stała się zbyt dobrze znanym elementem naszego życia.
