Od pierwszego dnia emerytury czułam, że coś się zmienia – nie tylko w moim życiu, ale i w relacjach z najbliższymi. Moja córka, Marta, coraz rzadziej dzwoniła, a ja coraz częściej patrzyłam przez okno, czekając na znak życia. Pewnego dnia dostałam od niej prezent, który miał być pocieszeniem, a stał się symbolem samotności i rodzinnych rozczarowań.