Mam na imię Grażyna, mam 59 lat i mieszkam w Poznaniu. Dwadzieścia lat temu zostawiłam moją dwunastoletnią córkę Martę i wyjechałam do pracy do Niemiec, wierząc, że to jedyny sposób na przetrwanie. Dziś Marta nie chce ze mną rozmawiać, a ja wciąż pytam siebie, czy naprawdę miałam wybór.