To był zwykły wieczór, kiedy dzieci zebrały się przy stole, a ja znowu zostałam w kuchni. Moje życie to nieustanna walka o ich dobro, ale czasem czuję, że sama znikam w cieniu własnych poświęceń. Czy ktoś jeszcze pamięta, że matka też jest człowiekiem?
Wszystko zaczęło się od jednej kłótni, która wywróciła moje życie do góry nogami. Mój mąż wypomniał mi, że powinnam być wdzięczna, iż mnie poślubił, mimo że miałam już syna. Ta chwila zmusiła mnie do przewartościowania całego naszego związku i własnej wartości.
Jestem Marią, matką, która po śmierci męża została sama. Pewnego dnia postanowiłam świętować swoje urodziny w samotności, ale mój syn zaprosił mnie do siebie. Nie spodziewałam się, że ta wizyta doprowadzi do bolesnej konfrontacji z moją synową.
Jestem Marta, żona i matka dwójki dzieci. Przez lata poświęcałam się rodzinie, ale pewnego dnia poczułam, że duszę się w monotonii codzienności. Moja próba zmiany wywołała burzę w naszym domu i zmusiła mnie do zadania sobie najtrudniejszych pytań o własne życie.
Mam 64 lata, a mój mąż Jacek 70. Po czterdziestu latach małżeństwa rozstajemy się. Opowiadam o tym, jak jeden wieczór i kilka słów potrafiły przewrócić całe moje życie do góry nogami.
Od lat żyłam w cieniu kompromisów, tłumacząc sobie, że dla rodziny warto znosić wszystko. Ale kiedy Tomek po raz kolejny przekroczył granicę, poczułam, że dłużej nie dam rady. Ta historia to opowieść o walce o siebie, o odpowiedzialności i o tym, jak trudno jest powiedzieć: dość.
