Od pierwszych chwil mojego życia czułam się w domu jak intruz. Moja matka zawsze faworyzowała młodszą siostrę, a ja byłam tą, która musiała walczyć o każdy okruch uwagi. Dziś, po latach, pytam siebie: czy można naprawdę wybaczyć rodzinie, która nigdy nie chciała cię znać?
Od dziecka czułam się niewidzialna w cieniu moich młodszych braci bliźniaków. Jedna kłótnia z mamą sprawiła, że cała rodzina odwróciła się ode mnie. Czy naprawdę jestem winna temu, że chciałam być po prostu zauważona?
W wielu polskich rodzinach dynamika faworyzowania może tworzyć niewidoczne pęknięcia, które z czasem się pogłębiają. Kiedy jedno dziecko jest stale faworyzowane, drugie może czuć się zaniedbane i niedoceniane. To moja historia, opowieść o emocjonalnym zaniedbaniu i trudnej decyzji o oddaleniu się od rodziny. Mój brat, Michał, zawsze był oczkiem w głowie naszych rodziców, co sprawiło, że musiałam zmagać się z uczuciami niewidzialności i urazy. Dlatego zdecydowałam się nie opiekować chorym ojcem.
