Od dziecka mieszkałem z rodzicami w wynajmowanym mieszkaniu na warszawskim Bródnie. Nasza sąsiadka, mała Ola, zawsze była głodna, a jej ojciec pił i wszczynał awantury. Ta historia to opowieść o bezsilności, współczuciu i pytaniu, czy naprawdę możemy pomóc tym, którzy najbardziej tego potrzebują.
To był zwykły wieczór, kiedy dzieci zebrały się przy stole, a ja znowu zostałam w kuchni. Moje życie to nieustanna walka o ich dobro, ale czasem czuję, że sama znikam w cieniu własnych poświęceń. Czy ktoś jeszcze pamięta, że matka też jest człowiekiem?
Od zawsze czułam, że nie pasuję do świata moich dziadków. Ich upór, bym bawiła się lalkami i klockami, zamiast rozwijać swoje pasje, sprawiał, że czułam się niezrozumiana. Ta historia to mój głos – głos dziecka, którego marzenia są inne niż oczekiwania rodziny.
Mam na imię Wojtek i mam dziewięć lat. Od zawsze walczę z chorobą serca, która zabrała mi dzieciństwo, ale dzięki Sofii, mojej koleżance z klasy, doświadczyłem prawdziwej radości i przyjaźni. Ta historia to opowieść o nadziei, strachu i niezwykłej odwadze w obliczu nieuchronnego końca.
Od zawsze marzyłam, żeby zostać strażakiem, choć miałam tylko pięć lat i walczyłam z ciężką chorobą. W dniu moich urodzin spełniło się moje największe marzenie, a cała rodzina i sąsiedzi zobaczyli, jak wiele znaczy wsparcie i odwaga. Ta historia to nie tylko opowieść o jednym dniu, ale o sile miłości i nadziei, która może zmienić wszystko.
Jestem Ania, a moje życie zmieniło się po jednym dramatycznym incydencie z moim ojcem. Jego brutalna kara zmusiła mnie do przemyślenia naszego związku i tego, co to znaczy być rodziną. Teraz stoję przed trudnym wyborem: jak wybaczyć i jak żyć dalej?
