Już od progu czułam, że nie jestem mile widziana. Mój zięć, Tomasz, wyznaczył mi granice, których nie rozumiałam, a córka, Ola, nie miała siły mnie bronić. Zostałam sama, rozdarta między tęsknotą za wnuczką a poczuciem, że jestem intruzem we własnej rodzinie.
Zawsze byłam matką na pełen etat, najpierw dla mojej córki, potem dla wnuczki. Kiedy wreszcie odważyłam się pomyśleć o sobie, świat mojej rodziny się zawalił. Teraz stoję przed wyborem: własne szczęście czy rodzina, która nie chce mnie zaakceptować takiej, jaka jestem.
W sercu polskiej wsi, babcia z bólem obserwuje, jak jej niegdyś bliska relacja z wnuczką powoli zanika. Rodzinne napięcia, które tlą się pod powierzchnią, grożą rozerwaniem ich więzi. Ta poruszająca opowieść zgłębia złożoność miłości rodzinnej i bolesną rzeczywistość narastającego oddalenia.
